Kang Fu Ice Cream

หากใครมีโอกาสมาตลาดของกินดื่มในตอนแดดร่มลมตกขององค์พระปฐมเจดีย์ โดยเฉพาะในวันเสาร์-อาทิตย์ จะเห็นผู้คนยืนมุงอยู่จำนวนมากที่ร้านขายไอศกรีม แห่งหนึ่ง

เสียงตะโกนอันดัง ภาษาจีนบ้าง ภาษามลายูบ้าง จากชายวัยดึก ที่แต่งตัวประหนึ่งจอมยุทย์ที่เดินออกมาจากนวนิยายกำลังภายในชื่อดัง

หน้าตาที่แดงกรึ่มๆ ไปด้วยฤทธิ์เครื่องดื่มบางชนิด ประหนึ่ง “ไอหนุ่มหมัดเมา” ที่กำลังร่ายรำวรยุทย์ ให้กับผู้ชมตรงหน้าที่เคลิ้มไปกับการแสดงของเขา

พลันในชั่วขณะพริบตา “ไอหนุ่มหมัดเมา” ก็โยนไอศกรีมของเขาขึ้นลอยสูงละลิ่ว คลับคล้ายจะไปสัมผัสยอดองค์พระปฐมเจดีย์ ท่าทางโอนเอน จนผู้ชมกังวลว่าไอศกรีมจะตกลงบนหัวเขาหรือเปล่า

ฟุบ... เขาใช้ถ้วยคู่ใจรับไอศกรีมอย่างแม่นยำราวกับจอมยุทย์ที่ฟาดกระบี่ไปบนร่างศัตรูอย่างจับวาง...

ผู้ชมอ้าปากค้าง และเสียงปรบมือตามมาอีกระลอกใหญ่

....................

เขาเล่าให้เราฟังว่า เมื่อกว่า 30 ปีมาแล้วเป็นอย่างน้อย เขาพบหลวงจีนจากวัดเส้าหลินมาตกอับพเนจร พูดภาษาไทยไม่ได้ มาขอบิณฑบาตขอข้าวกิน

เขาจัดแจงหาข้าวปลาอาหารและที่หลับที่นอน เมื่ออยู่ในห้องกันสองคน หลวงจีนท่านนั้นแสดงวรยุทย์...ซัดเข็ม 3 เล่มเข้ากำแพงไม้อย่างแม่นยำ

เขาคุกเข่าฝากตัวเป็นศิษย์ และฝึกวิทยายุทธ์จนช่ำชอง และนำมาปรับใช้กับการโชว์ไอศกรีมของเขาจนโด่งดังถึงทุกวันนี้

เรายากที่จะหาหลักฐานยืนยันเรื่องดังกล่าวว่าเป็นเรื่องจริง 100% หรือไม่ แต่มันจริงสำหรับเขา และเขามีวิทยายุทธ์สะกดคนดูได้คือเรื่องจริงที่เราไม่อาจปฏิเสธ

กังฟูไอศกรีม : ตำนานที่ยังมีชีวิต